YENİ MADDE:
Koruma süresi ve yıllık ücretler
MADDE 101- (1) Başvuru tarihinden başlamak üzere, patentin koruma süresi yirmi yıl, faydalı modelin koruma süresi on yıldır. Bu süreler uzatılamaz.
(2) Patent başvurusu veya patentin korunması için gerekli olan yıllık ücretler, patentin koruma süresi boyunca, başvuru tarihinden itibaren ikinci yılın sona erdiği tarihte ve devam eden her yıl vadesinde ödenir. Vade tarihi, başvuru tarihine tekabül eden ay ve gündür.
(3) Yıllık ücretler, ikinci fıkrada belirtilen vadede ödenmemesi hâlinde, ek ücretle birlikte vadeyi takip eden altı ay içinde de ödenebilir.
(4) Yıllık ücretlerin üçüncü fıkrada belirtilen sürede de ödenmemesi hâlinde, patent hakkı bu ücretin vade tarihi itibarıyla sona erer, patent hakkının sona erdiğine ilişkin bildirim yapılır ve bu durum Bültende yayımlanır. Patent hakkının sona erdiğine ilişkin bildirim tarihinden itibaren iki ay içinde telafi ücretinin ödenmesi hâlinde patent hakkı, ücretin ödendiği tarih itibarıyla yeniden geçerlilik kazanır ve Bültende yayımlanır. Patent hakkının sona erdiğine ilişkin bildirim en geç patent hakkının sona erdiği vade tarihinden başlayan bir yıllık sürenin bitimine kadar yapılır.
(5) Patentin yeniden geçerlilik kazanması, patent hakkının sona ermesi sonucunda hak kazanmış üçüncü kişilerin kazanılmış haklarını etkilemez. Üçüncü kişilerin hakları ve bunların kapsamı, mahkeme tarafından belirlenir.
GEREKÇE:
Madde 101 - Maddenin birinci fıkrasında, patentin koruma süresi, TRIPS Anlaşmasının 33 üncü maddesine uygun olacak şekilde yirmi yıl olarak düzenlenmiştir. Faydalı modelin koruma süresi ise on yıl olarak belirlenmiştir. Bu sürenin patentin koruma süresinden kısa olmasının nedeni, korumaya konu olan buluşların daha küçük geliştirmeler olması ve bu geliştirmelerin on yıllık süre içinde değerini yitirebilecek olmasıdır. Bu süreler uzatılamayacaktır.
Maddenin ikinci fıkrasında, patent başvurusu veya patent üzerindeki hakkın devam edebilmesi için yıllık ücretlerin ödenmesi gerektiği, buna ilişkin olarak da ödeme şekli ve vadesi düzenlenmektedir. Verilen tekel hakkı karşılığında, sahibine getireceği ekonomik kazanç da gözönüne alınarak bu hakkın bir bedeli olarak yıllık ücret ödeme yükümlülüğü getirilmiştir. Söz konusu yıllık ücretlerin üçüncü yıldan başlamak üzere ödeneceği de hükme bağlanmıştır.
Maddenin üçüncü fıkrasında, yıllık ücretlerin zamanında ödenmemesi halinde, hak sahibine ek bir ücret ödemesi şartıyla altı ay içinde söz konusu yıllık ücreti ödeyebilme imkânı verilmiştir. Bu fıkra, Paris Anlaşmasının 5 inci mükerrer maddesine dayanmaktadır.
Maddenin dördüncü fıkrasında, birinci ve ikinci fıkralarda verilen süreler içinde yıllık ücretlerin ödenmemesi halinde, patent hakkının sona ereceği ve bu durumun Bültende yayımlanacağı hususu düzenlenmiştir. Hakkı sona ermiş olan bir patentin veya patent başvurusunun, fıkrada belirtilen süre içinde telafi ücretinin ödenmesi ile yeniden geçerlilik kazanacağı düzenlenmiştir.
Maddenin beşinci fıkrasında ise patentin veya patent başvurusunun yeniden geçerlilik kazanması halinde patent hakkının sona ermesi sonucunda hak kazanmış üçüncü kişilerin kazanılmış haklarını etkilemeyeceği ve üçüncü kişilerin haklarının ve bunların kapsamının, mahkeme tarafından belirleneceği öngörülmüştür.